Kobieta, mężczyzna, przyjaciele
¦wist w końcu dopadł i mnie
Okrutny ¶wist
¦wiszcz±cy ¶wist
Przeszył m± pier¶ na wskro¶
Ciężki grzbiet odpocz±ł w końcu na jesiennych li¶ciach stogu
Bezsilne ręce pu¶ciły go, stalowy przyjaciel upadł ze mn±
Mej ¶cieżki nast±pił koniec, choć chciałem dla nas inaczej
Czerwona pier¶ zarwała mnie
Nie zrobię ni kroku dalej
W mej głowie już żałobny ¶piew
I piękna pani !
Mówiła mi nie odchodĽ tam
Nie posłuchałem ! głupi ja
Teraz mym domem będzie ten grz±ski grunt
Nigdy nie ujrzę już jej blasku oczu
Ostatnie bicie, ostatni wzrok
Wpatrzony w niebo sapię
Sól zmywa policzka me, rozgrzesza coż żem uczynił
To nie pomoże nic !
Zasypiam z ni±...my¶l± o niej
Cóż więcej zrobić mogę
Odchodzę w czerń, zamykam oczy swe
Ten dzień się dla mnie skończył
nawet nawet