ďťż

Nasza własna decyzja o długości wcielenia?

Strona Główna Kobieta, mężczyzna, przyjacieleAnatomia wszechswiata cz.II Wspolna proba przyblizenia Dzieki Conchi, Mgielko i Proroku za Wasze pytania. Proroku i Newdem za linki. Piotrze, Mgielko, Freyu, Conchi, Proroku i Beato za uwagi. To juz nie jest dalej moja kosmogonia. To dzieki Waszym pytaniom, uwagom i prosbom powstala ta druga czesc w takiej postaci. W postaci wspolnej proby przyblizania sobie wygladu wszechswiata. Dlatego zmienilam tytul. Schemat trajektorii planet krazacych wokol swego slonca, na kartce papieru tworzy okregi lub owale. Jest ich tyle, ile jest planet. Tylko ze slonce nie stoi w miejscu. Tez krazy stale wokol centralnego slonca swojej galaktyki. Ciagle zmienia miejsce polozenia. Planety obracajac sie kolo niego - podazaja jednoczesnie za nim. Zataczaja wiec w rzeczywistosci nie okregi, a spirale. Buduja wokol niego tyle spiral, ile jest samych planet. Kazda z takich spiral tworzy kolejny torus. Te torusy o roznych srednicach, maja wspolny srodek obrotu, ktory miesci sie w geometrycznym centrum slonca. Sciany zewnetrznego torusa tworzy planeta najdalsza od slonca. Sciany ostatniego, wewnetrznego torusa tworzy odpowiednio planeta polozona najblizej slonca. Suma tych wszystkich scian torusowych tworzy warstwowy torus wokolsloneczny, ktory nie jest zamkniety jak opona kola, lecz rozwija sie w spirale. Jest to sloneczny torus podstawowy 1(S). Jego srodek nie jest jednak pusty jak w oponie, gdyz wypelnia go lina trajektorii slonca. Torus podstawowy 1(S) wyglada jak wijacy sie spiralnie obly waz o tylu skorach ile planet ma uklad. W srodku ma on trzon swego ukladu pokarmowego - slad podazajacego srodkiem i ciagnacego caly uklad slonca, ktore go tez zywi. Dlaczego ten waz tez wije sie spiralnie ? Bo slonce rowniez nie krazy po zamknietym kregu, gdyz z kolei samo podaza za swoim, tez wedrujacym centralnym sloncem galaktycznym. Analogicznie czynia inne slonca typu 1(S) w tej galaktyce. Tak wiec wszystkie slonca "opatulone" swoimi torusami typu 1(S), okrazajac swoje centralne slonce galaktyczne - tworza swoimi spiralnymi obrotami, wielowarstwowy torus drugiej generacji, torus galaktyczny typu 2(G). Ten typ torusa ma o wiele wiecej warstw. Ma ich tyle, ile ukladow torusowych 1(S) ma galaktyka. Czyli ile ukladow slonecznych wchodzi w jej sklad. Multiwarstwowy torus slonca galaktycznego typu 2(G), buduje z kolei wraz z innymi torusami galaktycznymi - torus megagalaktyczny 3 generacji 3(M). a warstw ma tyle, ile galaktyk wchodzi w sklad danej megagalaktyki. Analogicznie : suma torusow megagalaktycznych buduje torus 4 generacji 4(SG) - torus supergalaktyczny. Splatanie takich splotow w sploty kolejnych splotow ma postac fraktalna. Obraz tego ogromu latwiej sobie wyobrazic zaczynajac od nitki, a nie od razu od weza z upakowana gesto i skomplikowanie zawartoscia. Lepiej z poczatku zignorowac zawartosc nitek. Narazie skrecamy spiralnie nitki we wlokna. Te skrecamy w linki, a nastepnie w line. Gdy przekroi sie taka line - widzi sie poprzeczny przekroj fraktala. A w nim przekroje pojedynczych nitek, ktore zlozyly sie na line. Taki przekroj poprzeczny lodygi z widocznymi przekrojami jej wlokien. W koncu ona tez ma budowe fraktalna. Ale kazda z tych nitek, to rozwijajaca sie historia jednego ukladu slonecznego. A kazdy kolejny przekroj w gore, lub w dol - to czytanie w kronice Akaszy. Gdy wystarczajaca czesc danego ukladu fraktalnego zdola podwyzszyc swoje wibracje do okreslonej granicznej, to z fraktala wyrasta nowa galazka nowych mozliwosci. Gdy rozwija sie dalej, staje sie galezia, potem konarem. Tak moze sie dziac i w innych punktach pnia. Drzewa przynajmniej to potrafia. Oczywiscie konary i galezie tez moga sie rozgaleziac, gdy spelnione zostana warunki wzrostu. Gdy pierwszy raz zdolalam to sobie wyobrazic w calosci i w zwiazku z tym skojarzyc z prastarym okresleniem "drzewo zycia", to myslalam ze serce nie wytrzyma zachwytu. Nie trzeba ciac tego drzewa, by dostac sie do przekroju. Teoria strun dowodzi, ze energia rozchodzi sie nie ciagle, tylko porcjami, pomiedzy ktorymi sa przerwy. W okreslonych sekwencjach w dodatku. Stalych. Regularnych. A wiec od razu kazdy slad istnienia narasta warstwowo. Ale i regularnie, wedlug regul. Pomiedzy sladami istnienia pusto, i tam, w tych przerwach, mozna pakowac warstwowo inne swiaty, ktore buduja warstwy swego zaistnienia w innych sekwencjach. I tak mozna sie przenikac nie zahaczajac o siebie. Ba, nawet nie wiedzac o sobie. Mozna tez poszukiwac harmonii tych sfer, ich muzyki. Ale tak mozna i wedrowac po dokonanej juz historii (z naszego punktu widzenia), jak i jeszcze niby niedokonanej. I z tej wlasciwosci korzystac, wybierajac czasy wcielen. To tyle w tej czesci. Porcja jest dosc duza. Nie chce nikogo oszolomic iloscia nie do strawienia.Odwołanie od decyzji WKL (okulista Warszawa)Nadciśnienie a odwołanie od decyzji komisji KatowiceProces odwołania od decyzji WKL - WrocławTrudna decyzja, studia czy papiery do policjiOdwołanie od decyzji WKL we Wrocławiuodwolanie od decyzji komisji lekarskiejODWOŁANIE OD DECYZJI WKL - POMOCY!Odwołanie od decyzji komisjiDecyzja WKL- N Serce...? 
 

Kobieta, mężczyzna, przyjaciele


Czytalam kiedys ze Dusza moze poprosic o przedłużenie życia i czasem podobno Bóg na to pozwala... Gdy mój tata umierał i lekarze rozłożyli już ręce, poprosiłam o pomoc takiego uzdrowiciela. Facet popatrzył na zdjęcie i mówi, że jest już za późno i on teraz też już nie może za wiele zrobić ale pyta się czy tata rok wcześniej nie miał może jakiegoś wypadku - bo wtedy miał odejść ale uprosił sobie u Boga jeszcze ten jeden rok. Na początku nie mogłam skojarzyć, bo wypadku nie było, ale przypomniałam sobie, że faktycznie rok wcześniej, gdy tata wracał z jakiejś delegacji, miał awarię samolotu. Opowiadał, że bardzo się bał bo krążyli nad Warszawą ponad godzinę, nie mogli wylądować, koła nie chciały się otworzyć. W rezultacie wszystko skończyło się dobrze. Rak pojawił się później, szybko i bardzo złośliwie. Mogę jeszcze wspomnieć, że dla mojego taty ten ostatni rok był bardzo ważny. Tata zawsze martwił się o mojego brata, jak sobie poradzi w życiu, i właśnie w tym czasie brat założył rodzinę i urodziła mu się córka - miesiąc przed śmiercią taty.
Nie wiem czy ten uzdrowiciel tak tylko strzelił z tym rokiem, ale mogło tak być.


Nie wiem w co Wy wierzycie, ale to wasze gadanie to grzech i to ciężki, bo prowokujecie nim los... Życzę Wszystkim jak najlepiej i jak najdłuższego, dobrego życia

Skąd wiara że to o czym mówimy to "grzech ciężki", uściślij termin "grzech ciężki", dziwne że sama wydając sądy popełnisz wykroczenie wiary "o sądach" nie obawiasz się ze taką miarą Ci odmierza jaką sama mierzysz. A i życzenie wyrażone przez Ciebie, też może być dla kogoś wyrokiem, a nie dobrodziejstwem.

Nie wiem w co Wy wierzycie, ale to wasze gadanie to grzech i to ciężki, bo prowokujecie nim los...

Założenie ,ze to co nam się przydarza w życiu jest "wolą Boga" nie powinno chyba oznaczać ,iż powinniśmy bezwolnie i z determinacją poddawać się nieubłaganemu losowi.Gdyby wszystko było dokladnie z góry ustalone ,to zbedne byłyby wszystkie nasze wysiłki( po co walczyć , jak i tak nie wygram?)
Chyba właśnie Newton pisał,ze tzw."przeznaczenie karmiczne"oznacza ,ze nie jesteśmy uwiklani w wydarzenia na które nie mamy wpływu i kontroli.Posiadamy pewne karmiczne wcześniejsze doświadczenia i odpowiedzialność.Prawo przyczyny i skutku naszych działań istnieje wiecznie, a w życiu nawet nie ważne jest to co nas spotyka ,jak to w jaki sposób reagujemy na to co nas spotyka.
A niezależnie od tego co nam sie przydarza - jak wielkie szczęście , czy równie wielki ból-powinniśmy pamietac ,że nie są to oznaki błogosławienstwa, czy kary ze strony Boga, gdyż to my właśnie osobiscie jestesmy kreatorami swojego przeznaczenia.To w wyniku naszych wczesniejszych działań( na przestrzeni wszystkich wcieleń) doświadczamy w danej chwili konkretnych rzeczy.
Pytałam czy mozemy negocjować z Duszą długość swego zycia( bo przecież gdzieś tam kiedyś przed wcieleniem je zaprogramowała), i w zasadzie przychylam sie do opcji ,że mozna, tylko może zmienie pytanie" w jaki sposób to zrobic"?
Neroli , ładnie napisałas o swojej koncepcji

wybaczcie, ale jak rozumiec zapis "negocjować ze swoja duszą" ? Kto jest stronami takiej negocjacji ?
- strona nr 1 - dusza
- strona nr 2 - ja (nie dusza)??
A jak podejmujesz decyzje w życiu, gdzie rozważasz możliwe ruchy, i kto je wykonuje? Decyzje rozważa umysł i ciało.
Więc, dusza ma także umysł, i "ciało" eteryczne to on podejmuje decyzje, a ciało eteryczne wykonuje.
A więc na planie fizycznym negocjują te umysły między sobą.


Kiedy ciało,umysł i dusza działają wspólnie -zgodnie,wtedy jest idealnie. Ale tak się raczej rzadko zdarza. Często występuje rozbieżność miedzy tym czego pragnie dusza, a czego akurat życzą sobie umysł czy ciało. Umysł np. często usiłuje podporządkować sobie ciało.Ciało i umysł wiecznie odczuwają jakieś potrzeby i je realizują. Chodzi o to by rozwijać się i podejmować decyzje świadomie , a nie z nakazu Duszy( nawet kosztem błędów).Dlatego mówimy o wolnej woli.

Dlatego, zapewne wiele szkół rozwoju, szuka sposobu na integrację ciała i ducha, jako właściwe realizowanie planu życia. O takiej integracji możemy mówić, gdy nasze decyzje i działania, sprawiają że czujemy pełny komfort i luz, życia osobistego, pracy, kontaktów towarzyskich.

Wisława Szymborska

Zdecyduj się na jakiś własny światopogląd. Najpierw cytujesz KK, a pro stalinistkę.
Adasku Alino

"Ukaszenie heglowskie" zdarzylo sie mlodziutkiej Szymborskiej, tak jak i np. Lemowi, czy Galczynskiemu, ale na bardzo krotko.
Gdy pisala ten wiersz do piosenki, jeszcze nie rozwazala spraw Wiecznosci. Do tego dochodzi sie z czasem : u jednych szybciej, u innych pozniej...
Ale najpozniej, to juz podczas odchodzenia...

Ale rowniez jeszcze bardzo mloda, napisala tez Szymborska przepiekny wiersz o ludzkiej potrzebie milosci (co nie bylo spojrzeniem ideologicznym) "My ludzie XX wieku". Teraz musze juz konczyc, bo jutro wyjezdzam, ale dopisze ten wiersz w tygodniu.

Dobranoc